بیانیه مطبوعاتی سفارت جمهوری اسلامی ایران در هانوی-ویتنام در خصوص تجاوز نظامی رژیم اسرائیل به جمهوری اسلامی ایران از تاریخ 23 خرداد ماه 1404تاکنون

باسمه تعالی

 بیانیه مطبوعاتی سفارت جمهوری اسلامی ایران – هانوی

در خصوص تجاوز نظامی رژیم اسرائیل به  جمهوری اسلامی ایران از تاریخ 2۳ خرداد ماه 1404 تاکنون

میهن عزیز ما، جمهوری اسلامی ایران از ساعات اولیه بامداد جمعه مورخ 23 خرداد ماه 1404 (۱۳ ژوئن ۲۰۲۵) به طور هماهنگ و سازمان‌یافته، بدون اعلان جنگ، بدون هشدار قبلی و فاقد هرگونه توجیه حقوقی مورد حمله مسلحانه غیرقانونی (Unlawful Armed Attack) رژیم صهیونیستی قرار گرفته است. رژیم صهیونیستی در این تجاوز مسلحانه غیرقانونی علیه تمامیت ارضی (Act of Aggression)  کشور مستقل ایران با حمله به مجتمع های مسکونی، زیرساخت های دفاعی و حتی تأسیسات هسته‌ای صلح‌آمیز ایران تحت نظارت آژانس بین‌المللی انرژی اتمی همچون نطنز، ضمن وارد کردن خسارت، تعدادی از فرماندهان ارشد نیروهای مسلح ج.ا.ایران در محل ساختمان مسکونی و به دور از مکان رزمی و جنگ، اساتید دانشگاه و مردم عادی (زنان و کودکان) را مورد هدف و به شهادت رسانده است. متعاقب آن، این رژیم با حمله به چند زیرساخت اقتصادی و عمومی مثل پالایشگاه و مراکز انتقال و توزیع محصولات نفتی در تهران، بوشهر، تبریز و کرمانشاه، بیمارستان، صدا و سیما و دانشگاه‌ها دایره تجاوزات خود را گسترده کرده که تاکنون منجر به شهادت بیش از 500 نفر و مجروح شدن بیش از 1300 نفر شده است.

 حمله به تأسیسات هسته‌ای تحت نظارت رسمی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی (IAEA) بر اساس قطعنامه‌های آژانس مصداق روشن نقض فاحش حقوق بین‌الملل و طبق مقررات موجود، حمله مسلحانه به تأسیسات هسته‌ای که برای مقاصد صلح‌آمیز استفاده می‌شوند و تحت پادمان‌های آژانس هستند، تجاوزی آشکار به اصول بنیادین حقوق بین‌الملل، منشور سازمان ملل، اساسنامه آژانس و دکترین امنیت جمعی جهانی به شمار می‌رود. رژیم اسرائیل، که خود خارج از چارچوب پیمان منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای (NPT) باقی مانده و به صورت غیرقانونی زرادخانه هسته‌ای دارد، نه تنها فاقد صلاحیت اخلاقی و حقوقی برای انتقاد از برنامه صلح‌آمیز هسته‌ای ایران است، بلکه با این اقدام، جامعه بین‌الملل را با خطر هسته‌ای گسترده‌ای مواجه کرده است. تجاوز رژیم صهیونیستی به ایران در ادامه قانون شکنی این رژیم طی هشت دهه گذشته است و این رژیم بزرگترین ناقض حقوق و هنجارهای بین‌المللی و منشور ملل متحد شامل حقوق بشردوستانه و حقوق بشر بوده است.

افزون بر این، تجاوز اسرائیل به ایران در شرایطی صورت گرفته که ایران به‌طور رسمی درگیر گفت‌وگوهای دیپلماتیک در چارچوب احیای توافقات هسته‌ای بوده است. بر اساس اصل اصل حسن نیت (Good Faith) در روابط بین‌الملل و دکترین‌های تثبیت‌شده در حقوق معاهدات، چنین حمله‌ای تلاش عامدانه برای تخریب فرآیند دیپلماسی و ایجاد بی‌ثباتی در نظم بین‌الملل تلقی می‌شود.

رژیم صهیونیستی تجاوز نظامی خود را تحت عنوان دفاع پیشدستانه با هدف جلوگیری از تهدید قریب الوقوع ایران توجیه می‌کند؛ چنین مفهومی‌به هیچ عنوان در قاموس حقوق بین الملل و منشور ملل متحد پذیرفته نیست و بدون تردید اقدام رژیم صهیونیستی نقض آشکار اصل «منع توسل به زور» مندرج در ماده 4 بند 2 منشور ملل متحد است. جمهوری اسلامی ایران به موجب ماده 51 منشور، در راستای اصل دفاع مشروع از خود، مجموعه ای از تدابیر را اتخاذ و عملیاتی کرد که از جمله آنها پاسخ موشکی به مقرهای نظامی رژیم صهیونیستی و متعاقباً در پاسخ به حمله رژیم صهیونیستی به تأسیسات زیربنایی کشورمان، حمله به تأسیسات اقتصادی آن رژیم بوده است.

ایران در طول 300 سال گذشته آغازگر هیچ جنگی نبوده و در طول دهه‌های اخیر همواره قربانی تجاوز بوده است؛ اما در پاسخ به تجاوز مشروع با اقتدار از خودش دفاع کرده و می‌کند. جنگ بر ایران تحمیل شده و ایران هیچ نقشی در آغاز آن نداشته است؛ اما جمهوری اسلامی ایران مصمم به دفاع از خود در برابر تجاوز رژیم صهیونیستی است.

 رژیم صهیونیستی تعمداً در حال گسترش دامنه تجاوز به سطح منطقه است و این امر، منافع همه کشورها را متأثر خواهد ساخت. موجودیت این رژیم با جنگ، تجاوز، حمله به همسایگان و تشدید تنش و بحران و نا امنی عجین شده است و موجودیت خود را در جنگ می‌بیند و جنگ برای آن رژیم نه یک ابزار بلکه یک هدف است. عملکرد تاریخی رژیم صهیونیستی دقیقاً مصداق یک روند مستمر امنیت‌سازی است؛ به‌ویژه در دوره نخست‌وزیری بنیامین نتانیاهو، این رژیم از تهدیدسازی مداوم بهره گرفته تا ناامنی را به عنوان شرط بقای سیاسی خود بازتولید کند. نتانیاهو فوبیای صلح و ثبات دارد؛ او نه تنها باور ندارد که صلح و ثبات در منطقه غرب آسیا ممکن است،  بلکه به طور سیستماتیک از تحقق آن واهمه و آن را تهدیدی برای بقای سیاسی خود و ساختار ایدئولوژیک رژیم اسرائیل تلقی می‌کند.

نتانیاهو، از سال ۱۹۹۶ تاکنون به‌طور مداوم نسبت به هسته ای شدن ایران هشدار داده و به وطر مشخص از سال 2012 مدعی شده است که «ایران تنها چند هفته یا چند ماه تا ساخت بمب هسته‌ای فاصله دارد»؛ این دروغ بزرگ امنیت‌سازانه، در واقع زمینه‌ساز تجاوز غیرقانونی بوده است و رژیم اسرائیل طی دهه‌های اخیر، با اتکا به همین چارچوب ها و اصول متوهمانه و خودساخته همچون دفاع پیشدستانه دست به تجاوز غیرقانونی زده است. این رویکرد نه تنها منجر به گسترش دامنه درگیری در منطقه خواهد شد و هیچ عضوی از جامعه بین الملل را در جغرافیای منطقه غرب آسیا را مصون از تجاوز قرار نمی دهد، بلکه خطر فرسایش مشروعیت حقوق بین‌الملل و نهادهای چندجانبه را در پی داشته و با تحریفات و تحریکات خود منجر به ناکارآمدی این نهادها گردیده است؛ بایست گفت که در متن و بطن خود، این رژیم دشمن دیپلماسی و عامل اصلی ناامنی در غرب آسیا است.

جمهوری اسلامی ایران اصولاً خواهان این جنگ نبود و مشغول اجرای دیپلماسی در خصوص برنامه هسته‌ای خود بود ولی این تجاوز به ایران تحمیل شد. اکنون نیز دولت آمریکا را مسئول حمایت همه‌جانبه از اسرائیل در جنایات علیه ایران می‌دانیم. برخی کشورهای اروپایی و غربی نیز در تله فوبیای صلح و ثبات نتانیاهو قرار گرفته و تلاش می‌کنند با مواضع خود جای «قاتل» و «مقتول»، «ظالم» و «مظلوم» و «متجاوز» و «مدافع» را عوض کنند. آنها از ایران می‌خواهند که خویشتنداری کند و زمانی یاد خویشتنداری می‌افتند که کشور مورد تجاوز، قصد دفاع مشروع از خود را دارد. درخواست خویشتنداری از کشوری که ملت و تمامیت ارضی آن مورد حمله و تجاوز قرار گرفته، وجاهت منطقی و اخلاقی ندارد و اگر ذره ای پای بندی به اصول اخلاقی و عقلی وجود داشته باشد، باید فشار را بر متجاوز وارد نمایند.

ایران صرفاً از خود دفاع می‌کند. حتی در مواجهه با ظالمانه‌ترین تجاوز علیه مردم، ایران تاکنون فقط علیه رژیم اسرائیل و نه کسانی که به آن کمک و تشویق می‌کنند، دست به اقدامات تلافی جویانه زده است.

نتانیاهو این جنگ را برای نابودی دیپلماسی آغاز کرد، جهان باید از افزایش تلاش‌های رژیم شکست‌خورده اسرائیل برای وادار کردن دیگران به نجات آن و گسترش شعله‌های آن به منطقه و فراتر از آن بسیار نگران باشد.

ما مصمم هستیم از خودمان دفاع کنیم و تا رفع تجاوز و تنبیه متجاوز به این دفاع مشروع ادامه خواهیم داد. تاریخ تجربه‌های فراوانی از طمع ورزی دشمنان و مقاومت جانانه ایرانیان ثبت کرده است. هدف این تجاوزات، نه موضوع هسته‌ای، بلکه ضربه زدن به کیان ایران و هویت جمعی ایرانیان است. بنابراین، همه اقشار مردم و طیف‌های سیاسی با هر سلیقه و دیدگاهی که دارند، اکنون برای دفاع از کشور مصمم و یکپارچه هستند.

ایران کاملا ایرانی می جنگد. در سرزمین تاریخی اش، فرماندهانش، دانشمندانش، پدافندش، موشک هایش، پهپادهایش و همه چیزش ایرانی است و در تحریم های ظالمانه از صفر آنها را ساخته است. اما دشمن ما؛ سرزمینش غصبی است، پدافندش، جنگنده‌هایش، پهپادهایش همه عاریتی است. رهگیری حملاتش را 11 کشور انجام می دهند که سه تای از آنها از قدرت های اتمی هستند، او حمله می‌کند و ما دفاع می‌کنیم. ما واضح تر از این میدان، نمادی برای اصیل بودن، ریشه دار بودن و شرافت برای نمایاندن نداریم.

به صراحت اعلام می‌کنیم که به دنبال گسترش جنگ نیستیم؛ اما برای هر سناریویی آماده هستیم. ما خواهان گسترش جنگ نیستیم؛ مگر اینکه به ما تحمیل شود.

به جهانیان اعلام می‌کنیم ایران در عمل، آنچه را که همیشه به وطر علنی به آن متعهد بوده است، ثابت کرده است: ما هرگز به دنبال سلاح‌های هسته‌ای نبوده ایم و متعهد به استفاده صلح‌آمیز از انرژی هسته‌ای تحت نظارت بین‌المللی هستیم؛ ایران به دنبال جنگ نیست، اما در برابر آن نیز تسلیم نمی‌شود و با افتخار و شجاعت به اعمال حق دفاع از خود ادامه خواهد داد و متجاوز را از خطای بزرگ خود پشیمان خواهد کرد و با همه دنیا به استثنای رژیم نامشروع، نسل‌کش و اشغالگر اسرائیل، ایران همچنان به دیپلماسی و گفتگو متعهد است چرا که بر این باوریم که سعادت بشریت، نه با جنگ، بلکه با گفت‌وگو، همبستگی و احترام متقابل ساخته می‌شود.

تاکنون تعداد زیادی از کشورهای مستقل و آزاده جهان به طور یکجانبه یا گروهی تهاجم نظامی غیرقانونی رژیم اسرائیل را همچون کشور دوست و برادر ویتنام، چین، روسیه، مصر، ترکیه، عربستان، امارات، پاکستان، بحرین، الجزایر، عراق، عمان، قطر، کویت، لیبی، ونزوئلا، کوبا، اندونزی، مالزی، برونئی و ...، سازمان شانگهای، شورای همکاری خلیج فارس، 21 کشور اسلامی‌با ابتکار مصر و گروه دوستان منشور محکوم کرده اند که از همه آنها به خاطر قرارگرفتن در سمت صحیح تاریخ و حمایت از کشور دوست و مورد تجاوز قرار گرفته قدردانی می نماییم.

در پایان، از مردم شریف و صلح‌دوست ویتنام، از نخبگان فکری، دانشگاهیان، رسانه‌ها، نهادهای مدنی و تمامی انسان‌های آزاده در سراسر جهان دعوت می‌کنیم که در برابر این تجاوز آشکار، صدای خود را بلند کنند و موجب توقف جنایت و تجاوز توسط هرکسی در هر جای جهان شوند چرا که  آن‌چه امروز در ایران رخ داده است، در صورت عدم پرداخت هزینه و اجبار به توقف، فردا ممکن است برای هر کشور دیگری که خواهان استقلال و عزت است، تکرار شود.

                                                 هانوی 30 خرداد 1404